Piccadilly Circus is een van de drukste pleinen in Londen. Onder andere de bekende winkelstraat Regent Street komt hier op uit en het ligt in het verlengde van Leicester Square. Piccadilly Circus is eigenlijk ook een verkeersknooppunt want er loopt een drukke weg doorheen en de metro loopt eronder door. Vooral ’s avonds heerst er een bijzondere sfeer. Misschien komt dit door de verlichting aan de gebouwen rondom het plein. Aan één zijde bevinden zich de bekende grote lichtborden met reclames die continu in beweging zijn. Net zoiets als Times Square in New York zeg maar. Aan de andere zijde heb je de Shaftesbury Memorial fontein waar de meeste mensen een beetje rondhangen en foto’s nemen. Verder is aan het plein een bekend museum gevestigd namelijk Ripley’s – Believe it or not. Je kunt hier allerlei unieke en bizarre dingen zien die worden verzameld van over de wereld. De toegang is helaas niet zo goedkoop.
Winkelen in Londen bij shopping mall Westfield
Londen is voor veel mensen een shopping paradijs. Je vindt er van alles, van kleine boutique winkeltjes tot grote winkels van bekende merken. Oxford Street en Regent Street zijn natuurlijk de bekendste winkelstraten in het centrum maar iets verder uit het centrum liggen ook Europa’s grootste shopping malls namelijk Westfield. Westfield is eigenlijk een keten van shopping malls afkomstig uit hoe kan het ook anders Amerika. De grootste mall van Europa met de naam Westfield bevindt zich in Oost Londen in Stratford City. De andere Westfield bevindt zich in West Londen in White City / Shepherds Bush wat ook absoluut geen kleintje is. De hoge plafonds en open ruimtes maken het zeer plezier om hier te winkelen en rond te dwalen. Ben je moe van het winkelen dan kun je natuurlijk terecht bij een van de vele restaurants in de mall zoals Nando’s of Byron maar men heeft ook leuke zithoeken gecreëerd met lederen stoelen en bankstellen waar je gewoon kunt uitrusten alsof je in een huiskamer zit. De Westfield in West Londen heeft grotendeels twee verdiepingen met in het midden een grote open ruimte waar shows gegeven worden. In de winter ligt hier zelf een ijsbaan waar je kunt schaatsen. Bekende merken zoals Apple en Nike hebben in Westfield hun eigen winkel. In een apart gedeelte van de mall dat ‘The Village’ heet vindt je ook zeer luxe merken zoals Louis Vuitton en Jimmy Choo. Net buiten deze Westfield mall vindt je nog meer restaurants waaronder ook Jamie’s Italian van de beroemde chefkok Jamie Oliver. Met de Tube of bus is Westfield makkelijk bereikbaar. Meer info over shops en openingstijden is te vinden op de website uk.westfield.com
Bezienswaardigheid Londen: Leicester Square
Leicester Square spreek je uit als ‘Lester Square’ en is één van de populairste pleinen in Londen. Het is een voetgangersgebied met een aantal grote bioscopen en veel restaurants (o.a. mexicaans restaurant Chiquito). Je vindt hier ook de vier verdieping tellende M&M’s winkel. In het verlengde van Leicester Square ligt Piccadilly Circus. Ook een bekend en druk plein o.a. bekend van de grote digitale reclameborden. Tussen deze twee pleinen ligt Trocadero London, een amusementshal waar je kunt gamen, lasergamen, poolen en meer.
Top 10 bezienswaardigheden in Londen
Een weekendje Londen is vaak niet lang genoeg om alle bezienswaardigheden te bezoeken. Vandaar dat ik een video heb gemaakt met een top 10 lijstje. De namen zullen de meeste mensen bekend in de oren klinken.
1 Big Ben en Houses of Parliament
2 Tower Bridge
3 Tower of London
4 Londen Eye
5 Buckingham Palace
6 Westminster Abbey
7 St Paul’s Cathedral
8 Trafalgar Square
9 Piccadilly Circus
10 Leicester Square
Bovenaan staat natuurlijk de Big Ben maar die is dan ook bijna niet te missen. Als tweede de Tower Bridge waar je in, over of onderdoor kan. Als derde de Tower of London dat naast de Tower Bridge ligt. Als vierde de London Eye, het reuzenrad dat overal bovenuit steekt. Buckingham Palace op vijf is ook een van de top attracties en vooral bekend om het wisselen van de wacht. Westminster Abbey op zes, tja wie kent de trouwbeelden niet van William and Kate. St. Pauls Cathedral op zeven is ook zo’n iconisch gebouw en daarom een must. De laatste drie namen zijn van beroemde pleinen in Londen waar veel mensen bij elkaar komen en er altijd wat te beleven is. Op Trafalgar vindt je bovendien het National Gallery museum. Op Piccadilly Circus vindt je Ripley’s Believe it or not, een museum vol ongelooflijke dingen. Rond Leicester Square vindt je veel restaurants en cinema’s. Ook de populaire M&M’s winkel is hier gevestigd. Natuurlijk is dit lang niet alles dat je echt gezien moet hebben. Heb je meer tijd breng dan ook een bezoekje aan de mooie parken of een van de vele gratis museums. Shopfanaten vinden op deze website ook aanraders. Oxford Street en Regent Street kan ik alvast aanbevelen.
Olympische Spelen in Londen ten einde
De Olympische Spelen en Paralympics 2012 zijn afgelopen met een laatste huldiging langs Travalgar Square en Buckingham Palace. Het was een groot succes voor Engeland en Londen. Met de slogan Inspire a Generation hoopt men meer mensen aan het sporten te krijgen. Niet alleen door meer geld en faciliteiten te bieden maar vooral ook de mentaliteit ten opzichte van sport te verbeteren. Natuurlijk heeft men ook enorme promotie gemaakt voor de stad Londen. De burgemeester Boris Johnson is dan ook dik tevreden. Op veel plaatsen werd sport gecombineerd met bekende attracties. Ook waren er de grappige mascottes van de Olympische Spelen die je in de straten van Londen kon terugvinden als onderdeel van leuke routes langs bezienswaardigheden. Op de website van de burgemeester http://www.molpresents.com/stroll zijn de looproutes nog te zien. Wenlock was de mascotte voor de Olympische Spelen en Mandeville voor de Paralympics. Beide zijn in verschillende themakleuren te zien.
Naakte vrouw in National Gallery Museum
The National Gallery in Londen is een stijlvol ingericht museum met klassieke meesterwerken van beroemde kunstenaars. Ook Nederlandse schilders zijn hier rijkelijk vertegenwoordigd zoals Rembrandt en Jan Steen. Het laatste wat je in dit museum verwacht is een levende naakte vrouw dat blijkbaar als kunst tentoongesteld is. De vrouw zit poedelnaakt in bad en is haar lichaam rustig aan het wassen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Het kunstwerk bevindt zich helemaal beneden in een donkere ruimte. Er lijkt in deze ruimte totaal niks te zien maar in de hoek zit wel een medewerker van het museum. In de midden van de ruimte bevindt zich een kamer met deur. Ik wilde de deur open doen toen de medewerker omhoog schoot en me naar het sleutelgat wees. Nieuwsgierig kijk ik door het sleutelgat en zie daar tot mijn verbazing een persoon die zich daar aan het wassen is. Wat is dat nou? Ik loop nog eens om de kamer en aan de achterkant ontdek ik een raam met jaloezieën die op een klein kiertje staan zodat je nog net naar binnen kunt gluren. Ik zie een blote vrouw met grote borsten die zich rustig aan het wassen is en zich van niks en niemand aantrekt. Het blijkt dat dit ”kunstwerk” Diana heet en geïnspireerd is door een aantal schilderijen van Titian die elders in het museum te zien zijn. Misschien een mooie stunt om wat meer publiciteit te krijgen voor het museum. De toegang tot The National Gallery is in ieder geval gratis. Locatie; Trafalgar Square, Londen.
Video en foto’s van Trafalgar Square in Londen
Trafalgar Square is het grote plein voor het museum The National Gallery. In het midden staat een grote zuil dat Nelson’s Column heet ter ere van de Britse zeeheld. In de hoeken van het plein staan nog vier kleinere zuilen met standbeelden. Een van die zuilen heeft echter geen vast standbeeld maar wordt gebruikt om een opvallend kunstwerk
te tonen dat na een tijdje weer verwisseld wordt. Verder zijn er op het plein twee grote fonteinen te vinden. Aan één kant van het plein bevindt zich ook een kerk die St. Martin-in-the-Fields heet.
Restaurant Nando’s voor Portugese Piri Piri kip
Een populaire restaurantketen in Londen is Nando’s. Dit restaurant is vooral bekend om de heerlijke Portugese Piri Piri kip dat op de barbecue grill bereid wordt. De werkwijze in dit restaurant is wel even wennen want het is vooral self service. Als er geen rij voor de deur staat en je meteen aan de beurt bent krijg je een tafel toegewezen met een nummer. Een personeelslid geeft je de menu’s en legt de werkwijze indien nodig uit. Wanneer je klaar bent om te bestellen moet je zelf naar de balie om je bestelling door te geven en vooraf te betalen. Je geeft je bestelling op samen met het nummer van je tafel als je die nog kan onthouden tenminste. Ook drinken bestel je gelijk aan de balie waar je glazen meekrijgt om deze vervolgens zelf te kunnen vullen bij automaten. Bestek, servetten en sausen moet je ook zelf pakken en naar je tafel brengen. De pittige Piri Piri sausen (hier ook wel Peri Peri genoemd) komen in twee varianten namelijk medium of hot. Verder is er ketchup. De bestelling wordt uiteindelijk naar je tafel gebracht waarna het genieten kan beginnen. Hou je niet zo van pittig eten dan kun je de sausen simpelweg niet gebruiken. Bij Nando’s mag je zoveel drinken als je wilt. Men noemt dat hier ‘bottomless’. Je kunt dus terug naar de automaten om je glas weer te vullen. De sfeer in het restaurant is gezellig en het interieur is warm aangekleed. Je zit net als bij vele andere restaurants in Londen wel wat op elkaar gepakt. De foto’s hier zijn genomen bij Nando’s in Westfield shopping mall bij Shepherds Bush. Website www.nandos.com
Mijn slechte ervaring met de trein naar Londen
Stop! Voordat je verder leest, kom eerst even in de juiste stemming met deze korte video
Met de Eurostar trein naar Londen, Engeland
Dit keer ben ik met de trein naar Londen gegaan in plaats van met het vliegtuig. Ik vroeg me af of het sneller, makkelijk en goedkoper was dan vliegen en nam de proef op de som. Lees hier mijn gedetailleerde ervaring en beoordeling. De Eurostar treinreis wordt aangeboden via NS HiSpeed met tickets vanaf 50 euro voor een enkeltje. In Nederland kun je o.a. opstappen in Amsterdam, Rotterdam, Dordrecht en Roosendaal en de reis brengt je via Brussel naar St. Pancras in het hart van Londen.
Online tickets boeken voor de Eurostar
Laat ik bij het begin beginnen en dat is bij de reservering van de tickets op de website nshispeed.nl. Op de homepage kun je aangeven van welk station je wilt vertrekken en waar je naartoe wilt. Je kiest de data en klikt op ‘zoek treinen’ waarna je de tijden, prijzen etc. te zien krijgt. Tot zover is het duidelijk maar als je op ‘details’ klikt van een treinreis begint toch enige verwarring. Je krijgt namelijk het idee dat je meerdere keren moet overstappen terwijl dat maar 1 keer is. Brussel Midi en Brussel Zuid zijn namelijk een en hetzelfde station maar door de ongelukkige voorstelling lijken dit aparte stations. Zie illustratie.
Brussel Midi is namelijk de Franse benaming en Brussel Zuid is de Nederlandse benaming. Verder wordt ook het grensstation Roosendaal vermeld dat ook aangezien kan worden voor een wissel. Op het icoontje naast dit station staat dat hier niet gestopt wordt maar dat is niet helemaal waar. Dat ligt namelijk maar net aan welke trein je neemt. Dat kun je zien aan de icoontjes achter de reistijd. Er kan IC / Eurostar of Thalys / Eurostar staan. Het verschil is niet meteen duidelijk. IC staat voor InterCity, een doodgewone trein die je in 2 uur naar Brussel brengt en op meerdere plaatsen stopt ondanks dat dit dus niet bij de details aangegeven wordt. Thalys is de hogesnelheidstrein die je in 1 uur naar Brussel brengt en op minder plaatsen stopt. In Brussel stap je pas over op de Eurostar die je naar Londen brengt. De prijzen voor Thalys liggen veel hoger liggen dan die voor de IC. De Thalys is dan wel 2x zo snel als de IC maar in veel gevallen wacht de Eurostar rustig op aankomst van beide treinen in de Brussel. Met de Thalys heb je dan 2 uur tijd te doden in Brussel terwijl dat met de IC 1 uur is. Een ander puntje dat verwarring kan veroorzaken is het perronnummer. Dit staat bij details namelijk precies onder de kolom van het aantal overstappen. Perron 6 betekent dus niet 6 x overstappen. Verder moet je met name opletten wanneer je aan het eind van een maand reist. Doordat je misschien prijzen aan het vergelijken bent in twee verschillende maanden kun je per ongeluk een ticket voor de verkeerde maand boeken. Goed, eenmaal je tickets geboekt dan moet je ze nog uitprinten voor de heen- en terugreis. Ook hier ontstaat helaas onduidelijkheid want je station, vertrektijd en perronnummer in Nederland staan niet op de ticket. Waarom niet? Blijkbaar omdat het niet uitmaakt, je mag van elk station en om elke tijd vertrekken als je maar op tijd bent voor de Eurostar in Brussel want die vertrektijd staat namelijk wel op de ticket samen met een stoelnummer. Die flexibiliteit is prettig maar geef dat dan gelijk aan bij de boeking want daar staan namelijk verschillende prijzen bij verschillende tijden. Verder vind ik het persoonlijk wel handig om de tijd en het perronnummer op papier te hebben. Voor de terugweg geldt overigens precies hetzelfde. Alleen de vertrektijd van de Eurostar in Londen wordt vermeld. Door het niet vermelden van vertrektijden in Brussel heb je ook geen reminder over het tijdverschil tussen Engeland en Europa. Het boeken van een ticket is dus beetje onduidelijk en misschien zelfs wel een beetje misleidend. Ticket geboekt, nu de reis.
De heenreis van Nederland naar Londen
Met de InterCity naar Brussel en dan met de Eurostar naar Londen
Het voordeel van een treinreis is dat een station meestal dichtbij is. Parkeren bij vliegvelden is schandalig duur en klantonvriendelijk maar dat probleem heb je nu ten minste niet. Mijn treinreis begint in Rotterdam Centraal. Ik heb een retourtje IC / Eurostar kunnen kopen voor 130 euro. Op het perron zie ik pas waar deze IC trein allemaal stopt.
Ik was ruim op tijd en had de mogelijkheid om een vertraagde IC trein van het uur ervoor te nemen. Ik besloot dit echter niet te doen want die zat bomvol. Ook mijn trein zat vol en lang niet alleen met mensen die naar Brussel of Londen gaan. Een hoop mensen die opstappen zijn forensen die naar werk of huis gaan met als gevolg dat een aantal reizigers met koffers geen plek meer hadden en moesten staan. Voor de prijs vind ik dat eigenlijk schandalig. Gelukkig kwam er meer plek naarmate we zuidelijker kwamen maar in Belgie hadden we weer te maken met forensen. Het treinstel was wat verouderd maar de coupes voor 6 personen waren comfortabel. Eigenlijk ruimer dan de Eurostar.
Het viel mij op dat er ook 2 stopcontacten aanwezig waren. Handig voor het opladen van je mobiel of laptop. De treinreis duurt zo’n 2 uur. In Brussel Midi/Zuid aangekomen stap je uit voor de overstap naar de Eurostar naar Londen. Brussel Midi/Zuid is een groot maar verouderd station met zo’n 20 perrons en daaronder veel restaurants. Bordjes met het Eurostar logo geven aan welke kant je op moet. Als de IC trein op tijd is heb je in principe een uur voor vertrek van de Eurostar en kun je zelfs even naar buiten om wat te eten. Hou er rekening mee dat je eerst nog door de douane moet.
Dit kan wel een half uur kosten want men checkt eerst je vervoersbewijs via kleine toegangspoortjes, daarna sta je in de rij voor de Belgische paspoortcontrole, dan volgt een Engelse paspoortcontrole en als laatst is er nog een security check met bagagecontrole zoals je op vliegvelden gewend bent. Ben je daar doorheen dan is het wachten in de vertrekhal. De stoelen daar zijn comfortabel en er is hier ook een restaurant aanwezig. Er wordt omgeroepen wanneer de toegang tot de Eurostar is geopend. Op je ticket staat welke wagon je moet hebben en welk stoelnummer je hebt. De wagonnummers staan netjes aangegeven op paaltjes voor de wagons en er is personeel aanwezig bij een aantal deuren van de trein om te assisteren. De Eurostar ziet er van buiten modern uit en is van binnen netjes maar verder niet erg speciaal.
Grote koffers passen nauwelijks in de bovenhandse bagagerekken maar kunnen wel in aparte rekken aan de uiteinden van iedere wagon. De stoelen hebben een stoffen bekleding en zitten op zich goed. De ruimte is echter krap met maar 1 armleuning in het midden tussen twee stoelen. Als je buurman of buurvrouw naast je zijn elleboog er al op heeft zit je niet erg comfortabel. Een oplossing is om zijwaarts te gaan zitten en het tafeltje voor je uit te klappen zodat je daar op kunt leunen. De tafel is groot genoeg voor een laptop maar ik heb verder geen stopcontacten kunnen ontdekken. Ook is er geen internet aanwezig al zijn hier blijkbaar wel plannen voor. Er is wel een barwagon waar je iets te eten of drinken kunt kopen. De Eurostar is een hogesnelheidstrein maar dat merk je niet echt als je erin zit. De Eurostar stopt op een aantal plaatsen zoals Lille Europe and Ashford International. Al met al neemt de rit van Brussel naar Londen St. Pancras zo’n 2 uur. De aankomst in Londen St Pancras is prettig in een mooie grote hal. Veel mooier dan het verpauperde Brussel station.
Na alle controles in Brussel zou je zeggen dat je meteen kunt doorlopen naar de uitgang maar helaas je moet nog een keer in de rij staan voor een laatste paspoortcontrole. Daarna kun je naar de uitgang en kom je terecht in de hal onder het station met winkels en restaurants. Voor de Londense Underground moet je naar buiten en de weg over naar Kings Cross Tube station.
De terugreis van Londen naar Nederland
Met de Eurostar naar Brussel en dan de InterCity naar Nederland
De heenreis ging min of meer zoals verwacht. De terugreis verliep echter minder voorspoedig. Op Londen St Pancras station check je in voor de Eurostar. De borden op het station geven duidelijk aan waar je moet zijn. Je kunt inchecken aan de balie met een geprinte versie van je ticket of jezelf inchecken als je een biljet ter plekke hebt gekocht. Na de incheck volgt de paspoortcontrole en dan de bagagecontrole dat allemaal vrij vlot gaat. De wachtruimte is groot en comfortabel met een eigen restaurant. Op tv schermen kun je zien wanneer je trein vertrekt en wanneer je kunt instappen. Het wordt ook omgeroepen wanneer het zover is.
Anders dan in Brussel staan de wagonnummers hier op de vloer van het perron waardoor je ze makkelijk over het hoofd ziet. Gelukkig is er voldoende personeel om je op weg te helpen. Aan boord is alles hetzelfde zoals bij de heenreis. Toen we uit de tunnel kwamen aan de Franse zijde hadden we echter een probleem met de stroomvoorziening waardoor we even stilstonden en de trein daarna niet op volle kracht vooruit kon. Het gevolg was dat we een half uur later op Brussel Midi/Zuid arriveerden. Eenmaal aangekomen kun je direct doorlopen naar de aansluitende treinen via een aparte vertrekhal onder de perrons. Op nogal drukke tv schermen met kleine letters en in twee talen kun je zien wanneer je trein naar Nederland vertrekt. In mijn geval was dit de IC naar Antwerpen / Amsterdam van spoor 19. Tot zover was alles nog goed maar toen begonnen de tegenslagen. Na de lange treinreis wilde ik even snel naar de toilet. Wat denk je? Nergens een toilet te bekennen! Er is welgeteld 1 bordje dat naar een toilet verwijst en dat hangt boven een lift die je naar de perrons erboven brengt. Vreemd maar na wat verder zoeken dan toch maar die lift naar boven genomen waar je uitkomt op een van de eerste perrons. Geen toilet te bekennen natuurlijk dus maar even gevraagd aan personeel dat er toevallig rondliep. Blijkt dat je wat verderop weer naar beneden moet en ja hoor daar is dan eindelijk een wc. Ik opgelucht maar nu zie ik tot mijn verbazing dat je 50 eurocent moet inwerpen om toegang te krijgen tot deze toiletruimte. Mooi is dat, dat heb ik natuurlijk weer net niet in mijn portemonnee zitten. Ik had overigens geen enkele euro omdat ik net uit Londen kwam en kan me voorstellen dat Britten al helemaal geen euro op zak hebben. Dus opzoek naar een pinautomaat of misschien een andere toilet want ik ben inmiddels helemaal aan de andere zijde van het station belandt. De zijde dus met de aankomsthal, de restaurants en het incheckpunt van de Eurostar. Na wat rondlopen eindelijk een pinautomaat gevonden maar met papiergeld kan ik nog steeds niet naar de toilet dus op naar een winkel om te wisselen. Het is een druk station dus je staat ook nog eens in de rij in de winkel en om de winkelier niet te ergeren maar een flesje drinken gekocht. Eindelijk heb ik mijn 50 cent om naar de toilet te kunnen. Al dit oponthoud kostte me flink wat tijd maar ik dacht dat ik ruim voldoende tijd om weer terug te zijn. Na helemaal teruggelopen te zijn naar mijn oorspronkelijke vertrekhal zag ik tot mijn verbazing dat mijn trein niet meer op het tv scherm vermeld stond. Op dat moment besefte ik pas dat ik mijn horloge nog niet een uur vooruit had gezet. Helaas heb ik hierdoor net de trein gemist. Niks of niemand die je hier even aan helpt herinneren bijvoorbeeld via een oproep in de Eurostar, op de ticket of bij aankomst in Brussel. Bij aankomst in Londen doet men dat ook niet maar dat is minder erg omdat je klok voor loopt en er elke paar minuten wel een metro gaat. Mis je de trein in Brussel dan kun je mooi een uur wachten. Dan maar een uurtje wachten dacht ik. De volgende trein verschijnt echter niet meteen op het scherm waardoor je je afvraagt wanneer er een volgende trein gaat. Er is ook geen infobalie waar je even iets kunt vragen. Goed even wachten dan maar en eindelijk verschijnt de tijd voor mijn volgende IC trein naar Antwerpen / Amsterdam op het scherm. Precies een uur later op hetzelfde perron. Ik ben in ieder geval nu wel op tijd en ga alvast naar het perron. 10 Minuten voor de aankomsttijd zie ik nog steeds geen indicatie op de perronborden dat de trein eraan komt. Toevallig hoor ik wat gebrabbel over de microfoon en kan nog net boven het lawaai van passerende treinen ”Amsterdam …onze excuses” horen. Het bord op het perron blijft zwart en er komt geen trein dus ik ga weer naar beneden om op de schermen daar te kijken. Daar lees ik dat de trein geannuleerd is zonder verdere uitleg. Tja daar sta je dan, op de schermen wordt verder niks aangegeven en er is dus ook geen informatiebalie waar je iets kunt vragen. Geen toiletten, geen informatiebalie, geen indicatie over het tijdverschil, ik vind dit slecht. Er zit niks anders op dan opnieuw te wachten tot er een weer een trein verschijnt op het scherm. Een uur later arriveert de volgende trein en ben ik eindelijk op weg naar huis. Omdat er een trein tussenuit gevallen is is het extra druk. Helemaal bij het volgende stations waar nog meer forensen erbij komen. Die moeten allemaal staan want alle zitplaatsen zijn bezet. Tot overmaat van ramp roept men om dat deze trein geen toiletten aan boord heeft. Gelukkig was ik al gegaan op het station maar ik kan me voorstellen dat anderen die net van de Eurostar kwamen een probleem zouden kunnen hebben want er zijn dus geen toiletten bij aankomst in Brussel. Uiteindelijk uitgestapt in Rotterdam. Mensen die naar Amsterdam wilden moesten overstappen naar een andere trein vanwege werkzaamheden. Ook dat nog.
Conclusie
Een retourtje kost dus al gauw 100 euro of meer en die prijs is vergelijkbaar met vliegtickets van de low cost vliegmaatschappijen.
De goedkope tickets zijn alleen voor reizen met een gewone InterCity (IC) trein van en naar Brussel. Niks speciaals qua comfort en snelheid al wordt de indruk gewekt dat het anders is op dit traject. Alleen als je veel duurdere Thalys neemt ben je misschien beter af maar aan het voordeel in reistijd heb je niet altijd iets omdat de Eurostar in veel gevallen op beide treinen in Brussel ‘wacht’. Reizen per trein bespaart je wel kosten voor benzine en parkeren dat vaak met vliegen gepaard gaat. Nog een voordeel is dat je aankomt in het hart van Londen. Een nadeel is dat de reis doorgaans langer duurt en er grotere kans op vertragingen is. Verder is het boeken van een online ticket wat verwarrend en de ticket zelf is ook onduidelijk. Volgende keer toch maar weer vliegen in plaats van met de trein. Hieronder de plus- en minpunten nog eens op een rij.
Lees ook: 9 nuttige tips voor je vertrekt
Vergelijking tussen reizen per trein en vliegtuig naar Londen
Prijs
Qua prijs is de trein naar Londen niet overduidelijk goedkoper dan vliegen. Wel kun je besparen op benzinekosten en parkeergeld dat vaak met vliegen gepaard gaat.
Snelheid
Qua reistijd is de trein in de meeste gevallen langzamer al brengt de trein je naar het hart van Londen. Als alles meezit duurt de gehele traject zo’n 4 tot 5 uur. (Reistijd naar het station niet meegerekend.) De kans op vertragingen is naar mijn idee echter groter dan bij vliegen.
Comfort
Stoelen in de Eurostar zijn net zo ongemakkelijk als in het vliegtuig. De goedkopere InterCity van en naar Brussel is erg vol met het risico dat je zelfs een gedeelte moet staan. Verder zijn de voorziening in Brussel bij aankomst vanuit Londen slecht (geen toiletten en geen infobalie).
Olympische Spelen 2012 eindelijk van start
De Olympische Spelen 2012 in Londen zijn eindelijk van start gegaan. De openingsceremonie was een 3 uur durend spectakel waarbij in de eerste helft de geschiedenis van Groot Brittannie werd verbeeld. Pas in het tweede deel kwam de sport aan bod met de presentatie van de atleten per land. Er kwam veel muziek aan te pas en er was ook humor met o.a. Mr Bean en zelfs de koningin die zogenaamd uit een helicopter sprong met Daniel Craiga als James Bond. Voor Nederland was het Dorian van Rijsselberghe die de nederlandse vlag het olympisch stadion indroeg.